vrijdag 25 april 2014

Zeearenden Mecklenburg Vorpommern Deel II

Deel II




Een paling als toetje.

Na alle vissen toch gevangen te hebben kwam als laatste een flinke paling. De ranger showt hem even voor ons fotografen. Wat een kanjer.

Door het gewicht heeft de Zeearend zelfs moeite om vaart te maken en omhoog te komen maar uiteindelijk lukt het toch. Wat geweldig om te zien.



 





 
 

Zeearenden en meer in Mecklenburg Vorpommern Deel I

Deel I

Het waren mooie Paasdagen in NO Duitsland.
Een lang gekoesterde wens is in vervulling gegaan. Door een aflevering van Vlaanderen Vakantieland, die ik paar jaar geleden op televisie zag was mijn belangstelling voor dit gebied getrickerd.
Een gebied met veel natuur, honderden meren, bossen en mooie heuvellandschappen, die gevormd zijn in de laatste Link> IJstijd. Mooie dorpen en specifieke kerkjes die kenmerkend zijn voor de streek. Nu stonden hele velden in het geel te baden doordat het koolzaad volop in bloei stond. Een adembenemend gezicht.



Doordat de natuur hier nog uitbundig is hebben vogels en dieren hier nog de ruimte. Reeën, zie je gewoon door de velden lopen, naast Kraanvogels en Ooievaars (uiteraard op gepaste afstand).



Boerenzwaluwen waren al weer druk en hun gekwetter was overal te horen. Roofvogels in de lucht zoals Buizerds, Haviken en Wouwen waren heel gewoon. Ook hebben we een visarendnest, wat gemaakt is op een elektriciteitsmast, via een kijkwand kunnen bekijken. Het nest was bezet en we zagen net een van de vogels thuiskomen. Helaas was het die dag grijs en regende het, wat een foto in silhouet opleverde. Bij dit nest hebben ze ook een webcam geplaatst en in het dorp is een informatiecentrum gebouwd waar je via een beeldscherm een blik in het nest kan werpen.


Ooievaars die hun nest op een schoorsteen hebben gemaakt. Iets lager op de schoorsteen nog een nestkastje, voor wie er gebruik van wil maken, eronder bevestigd door vogelliefhebbers.


Maar de mooiste momenten beleefde ik toch toen we met de ranger in zijn boot het meer op gingen om de Zeearend te kunnen fotograferen. Via de organisatie van (link >) Wildpix Travel van o.a. Han Bouwmeester hebben we af kunnen spreken om een paar uur het meer op te gaan. De ranger heeft het vertrouwen van o.a. een koppel Zeearenden weten te winnen en de vogels weten dat als hij ze roept er altijd wel een visje of wat te verschalken zal zijn. We waren nog niet op de plek gearriveerd of we werden al attent gemaakt op een Zeearend in de bomen. Een visje werd in het water gegooid en daar kwam de vogel aangevlogen. Wat een machtig gezicht. De ranger had uitgelegd hoe de vogel meestal komt aanvliegen en rekening houdend met het licht de boot zo zou draaien dat we onze plaatjes konden schieten. Naast mijn vriendin waren er nog drie fotografen met flinke lenzen op de boot. Ik had mijn Nikor AF-S 70-200 2.8 lens zonder de extender op mijn camera geplaatst. Aangezien de vogel groot is en de vis niet zover van de boot valt had ik met mijn lens niet fout gegokt om de vogel goed in beeld te krijgen. In totaal zijn er drie vissen en een gigantische paling als lokkertje in het water gegooid. De vissen werden naar het nest gebracht waar inmiddels kuikens uit het ei zijn gekropen en van de paling werd, naar zeggen door de ranger, eerst lekker door het mannetje gegeten voordat de resten hiervan ook naar het nest worden gebracht. Een Wouw was ook geïnteresseerd in een visje maar blijkbaar niet hongerig genoeg om er op te duiken. Ook prachtig om deze vogel te kunnen zien.




Hierbij dan de foto's van de Zeearend. Een belefenis om nooit te vergeten.





 

Deze vis was wel erg groot en te zwaar en de Zeearend moest deze loslaten
 
 

maandag 14 april 2014

Van alles wat .,,

Deze log bevat twee dagen. Een van weer net over de grens bij Susteren en gisteren rond de Kink bij Illikhoven.

Behalve dan de Geelgors die ik uiteindelijk op de foto kreeg na een spelletje verstoppertje spelen, was alles goed zichtbaar en zeer welwillend om voor mij te poseren.

geelgors


 
Twee hazen in het veld (op redelijke afstand) voelden zich veilig genoeg om op klaarlichte dag hun kostje bij elkaar te scharrelen.

Vlinders fladderden volop rond, zoals oranjetipje, bont zandoogje, dagpauwoog en de gehakkelde aurelia. Het gras staat ook te bloeien en het lijkt wel of het geel van de paardenbloemen nog geler is dan anders.

gehakkelde aurelia
 



In de verte de eerste koekoek horen roepen. Zo, die is dus ook weer in het land. En een aantal boerenzwaluwen scheerden langs de opgewarmde dijk om insecten te vangen. Op de dijk schapen met lammeren. Dat blijft altijd leuk om naar te kijken.
 

Op de akker een boom volop met bloesem waar een steenuilennestkast op een van de takken is gemonteerd. Ook weer bij de welbekende plek wezen kijken bij de andere nestkast. Helaas geen uiltje te zien. Langs de Kink bloeit nu volop Look-zonder-look en daarop trof ik het landkaartje. Een mooi vlindertje.

Landkaartje op Look-zonder-look


Landkaartje

En later zag ik een prachtige blauwe oliekever. Ik las dat deze kever het zichzelf moeilijk maakt met de link > voortplanting en dus niet altijd succesvol is om voor veel nageslacht te zorgen. 

blauwe oliekever



de Kink


papaver in knop

Zonder vele kilometers te hebben hoeven lopen is het me dus toch gelukt weer heel wat moois te zien.

woensdag 2 april 2014

De Doort en bij Susteren de grens over naar natuurgebied Im Eiländchen

Toch nog een keer naar De Doort, zou de Aronskelk al bloeien? Tref ik nu wat meer Bosanemonen? Kan ik nu wel een Oranjetipje vastleggen op de plaat? Ik kan alle drie de vragen met ja beantwoorden. Zowel de gewone Aronskelk als de Gevlekte Aronskelk hebben hun bloemen geopend.
Aronskelk

Gevlekte Aronskelk
En een stukje verderop waar ik minder vaak kom staan de Bosanemonen in grote groepjes te bloeien.




En op de Pinksterbloemen blijft een Oranjetipje even zitten om van de nectar te snoepen. Oranjetipjes leggen op de Pinksterbloemen hun eitjes, het wemelt er dus van deze mooie vlinders.
Oranje tipje op Pinksterbloem



Omdat ik de andere kant van het IJzerenbos probeerde te benaderen kwam ik in Duitsland terecht waar ik zo in een Naturschutzgebiet terecht kwam.
Deze vogel zal je in dit gebied niet treffen ;-)
Een mooi gebied met kleine weides met knotwilgen, kerselaars, en natte gedeeltes met riet en aanpalend bos.

Bij het uitstappen hoorde ik op een 100 meter afstand Torenvalkjes roepen naar elkaar. Op een tak van een boom met bloesem werd de relatie bevestigd door aan het nageslacht te werken. Aan een van de bomen bleek later dat er een nestkast is bevestigt. Daar zal binnenkort gebroed gaan worden. Een leuk vooruitzicht om daar jongen waar te kunnen nemen.

De foto's zijn erg bijgewerkt maar plaats ze toch maar om een beeld te vormen.


Het Bont zandoogje fladderde ook al her en der rond. Deze wilde wel even poseren.

De Tjiftjaf zong weer uit volle borst net als vele andere vogels.


In het natte gedeelte is een broedpaal voor Ooievaars geplaatst. Door een mooi informatiebord werd mijn aandacht hier op gevestigd. Helaas geen Ooievaar te bekennen.

Tussen het riet de paal met nest voor Ooievaars
Dit gebied is begrensd met een zandrug met bos waar ik het geroffel van Spechten kon horen. Dit gebied is een corridor tussen het IJzerenbos en het Koningsbos. Leuk om bij toeval weer een ander gebied te hebben ontdekt.